Benim süt, senin ekmek olacağın zamanlara duayla,
Emeğin yaratıcı isyanını hissedelim.
Rüzgar oradan esmişken,
Derin bir nefesle üfleyelim mumlara.
Karanlığa inatla değil uyumla,
Mah' ı gücendirmeden aydınlanalım.
Mevsimi geliyor sarı kirazın,
Olmamış zannından sıyrılıp,
Dünden, günahlarımızdan,
Ortasından kesilmiş sözcülerimizin kabuk bağlamış yarasından,
Yollarımızdan gelelim.
Akşamüstü mahmurluğundan,
Ahir rüyasına,
Sen gelirsen
Tomris de gelir.
Tomris sende istersen
Yolumuz başlayabilir.
Dünyevi meşguliyetler de platonik umutlar, ütopik bir aşk da sıfatsız ölümler, anlamım diyen gayretkâr bir emek meselesi.
10 Mayıs 2020 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İnsanın Laciverdi İnsana
Şanslıysan o kâğıdı önüne koyacaksın. Azmettiysen, kalemi kâğıda katacak, Yaşıyorsan, cümleler kuracaksın. Duyuyorsan, ağızdan çıkan sözün u...
-
Yine çok doğru şeyler konuşmaya başlayacağım İlhami. Ta ki sen sana göresi doğrunun diğer adımını atana kadar. Ben hep konuşursa, ötekine ih...
-
En ikna edici cümlelerimi arıyorum. İkna çarmıhına gerilmediğim sözcüklerle size laf anlatamam. Şimdi akıllıca düşünüyorum da, delice düşünm...
-
Günü saatlere bölmüştüm. Uyandım, çalıştım, öğündüm. Sonra, yıllara kızgınlığım, anlara ahım, mekanlara mesken tüm ruh hallerimin ötesinde s...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder