Evvela içinden geçeni. Duyuyorum demenden Yaradan' a sığınırım.
Bile bile deniyor buna. Sonra sonra oluyor. Göstere göstere oluyor. Göz göre göre diye ekleniyor. Tüm bunlara bu yaşamda ve bu yaşayanlarla, egom rağmen diye konuşuyor. Duyuyorum İlhami. Olmaktan sakındığım o kadının haklılığına uydurduğu amaları, onu onayladığı kabuklu hatıraların sızısını, üstüne düşmediği üstünden yığıldığı yine de vardım dediği kanıları. Yolu sandığı, sarpa sardığı patinajları. Anlatışını, anlamlandırışında ki yoksunluğun farkında olmayışını. Çoktan vazgeçmişliğinde, boğazını sıkarak susturduğu, hayır öyle görmekse istediğiniz böyle duyun inadına sedalarını. Duyuyorum.
O kadına sebep diye yaratılmış olmandan Yaradan' a sığınıyorum.
Çoktan kavuşulmuş olanın o hikayesinde paralel ve evrensel dertlerden alıp konuyu adına şimdi denilen, takip edilsin diye bulunan zamanda. Bu hikaye öyleyse, böyle kavuşulmasın sonu yazıyorum. Sanmak istiyorum ki duyuyorsun. Bu halde ne kadar İlhamisin sen. Sanmıyorum. O zaman ve tüm zamanlardan bağımsızsın. İlan ediyorum ve sana değer veriyorum. Sen buna sonsuzluğa dedikten sonra kelebeğin sonrasının olmadığını bilecek o adam olmalısın. Gelişini kestiremiyorum, çok kez gittiğine şahidim, tüm zamanlar için lafı kısa kesiyorum.
Çünkü zaman, kendisini ve getirdiklerini anlamak için bu kadar zaman kaybedilmesini hoş karşılamadığını, geçip gidişinde götürdüklerini gösterecek kadar artık benimle. Mizaç olarak benzerliğinizde mevcut. Götürdüklerinin farkında olduğunda, getireceklerini koşulla parlatmayı seviyorsunuz ikinizde. Yine de kendine bu kadar güvenmeni istemem İlhami. Unutma, yazılmayınca anlamı olmayacak bir adamsın. Kalemin şahsiliğinden bağımsız. Şimdiki zamana rağmen tüm zamanlarda.
Ölümsüzlüğüme inanıyor olmamdan Yaradan' a sığınmalıyım.
Ölmeden önce öldürdüğüm her şeyi bu satırlarda, adından önce anıyorum ve sana adıyorum. Bu seni korkutuyorsa o kadar da İlhami değilsin sen. Galiba artık anlamak için kendime izin veriyorum. Senin aksine şahit olduğumun, beni sürüklediği sukut halinde, sadece duyanın sen olduğu cümleler kuruyorum. Yine de beni herkesin anladığı yerden dinliyorsun. Şimdi sen söyle, İlhami herkes olabilir ama herkes İlhami olamaz derken sadece edebiyat mı yapıyorum?
Yaradan' a sığınmadan verdiğin tüm cevaplar için, sen değil Yaradan yar ve yardımcım olsun diliyorum.
